Sinterklaas, de tandenfee, de paashaas en de opruimelfen
Sinterklaas, een heerlijke en gezellige tijd. Zeker als je kinderen nog volop kunnen genieten van de magie van Sinterklaas en Piet.
Jammer dat een aantal volwassenen het oh zo leuke traditionele kinderfeest willen verpesten door hun gelijk te willen halen. Gelukkig gaat deze belachelijke discussie grotendeels voorbij aan mijn kinderen.
Eerlijk is eerlijk, ik vind het zelf gewoon ook heel erg leuk om die films te zien. En ja, dan zie ik ze het liefst met ouderwetse Zwarte Pieten. De discussie erover stoort me al vanaf dag 1 van de discussie. De reden daarvoor is eigenlijk tweeledig. Enerzijds zie ik teveel praktische problemen bij een niet-Zwarte Piet. Hoewel een blauwe, paarse of anderszins donker geschminkte Piet in zo'n geval nog een mogelijkheid zou zijn. Maar een roetveeg Piet is niet alleen historisch onzinnig, maar ook praktisch onuitvoerbaar. Kinderen zijn schattig, naief, fantasierijk, maar vooral niet dom. Als de buurman zich als schminkpiet verkleedt, dan zal een kind hem zeker herkennen.
Afgelopen weekend vierden wij pakjesmiddag. Gezellig met opa, oma, tante, oom en neefje. Zakken vol cadeaus stonden voor de deur, een paar harde kloppen op de deur en het raam door ‘de vuist’ (dank buurvrouw!) maakten de kinderen helemaal enthousiast en blij. Cadeaus met een mooi gedicht en wonderbaarlijk genoeg precies wat ze hebben wilden. Hoe doet Sint dat toch allemaal? Ikzelf ben wat minder blij met die goede lieve Sint. Nou ja, met hem natuurlijk wel, want de kinderen doen over het algemeen alles wat hij zegt/ vraagt. Ik ben wat minder blij met zijn veel te gulle giften. Mijn huis staat namelijk al overvol met allerlei speelgoed, boeken en spelletjes. Educatief, verantwoord, hilarisch of gewoon alleen maar heel technisch, nieuw en leuk. Met lawaai, heel veel lawaai of gewoon lekker stil. Maakt niet uit, we hebben zowat ALLES. We zouden zo een speelgoedwinkel kunnen starten vanuit huis. Net als je denkt dat er niet meer bij kan, komt Sinterklaas met zakken vol zooi (sorry speelgoed) waar de kinderen ontzettend blij mee zijn, maar waar ik alleen maar van kan denken: Oh mijn God, waar laat ik het allemaal? En ja, natuurlijk ook wel: wat zijn ze blij en wat leuk voor ze.
De Opruimelf
Hij komt elk jaar op bezoek om oud speelgoed van kinderen op te halen, om het vervolgens te geven aan kinderen die wat minder hebben.
De grote grap is, dat mijn kinderen hun speelgoed dat ze al hebben, vaak links of rechts laten liggen en er niet veel mee spelen. Dit omdat ze zoveel hebben en nauwelijks weten dat er nog veel meer in kasten, onder het bed, bovenop de kast of in de woonkamer ligt. Het bizarre is dat dit verandert op het moment dat je besluit dat er wel wat weg kan, want ze spelen er toch niet mee. Op DAT moment is het ineens ‘z'n lievelings’ of een spel dat echt niet weg kan omdat hij daar laatst (een half jaar geleden dus) nog mee speelde. En zo blijft het dus in de kast, z'n kamer of in de woonkamer. Waarschijnlijk opnieuw voor minstens een half jaar.
Ik denk dat ik een nieuw iets introducer. Naast Sinterklaas, de paashaas en de tandenfee hebben we wat mij betreft de opruimelf. Die komt niet een zak met cadeautjes brengen, maar die komt een zak met cadeautjes halen. Ik stel voor dat we de hele dag zingend, dansend en spelend door het huis lopen, oud speelgoed leuk inpakken en het dan in een grote zak doen. ‘s avonds als het donker is zingen we nog een liedje en hopen we dat de opruimelf onze cadeaus mooi genoeg vindt en mee wil nemen. ZIj geeft ze vervolgens aan kindjes die niet zoveel speelgoed hebben, of in het ziekenhuis liggen, of ze zet hetw at mij betreft op marktplaats. Alles is goed, zolang het maar weg is uit mijn huis en een ander er plezier van kan hebben. Eerlijkheidshalve voeg ik hieraan toe dat ik waarschijnlijk de enige ben die dit idee ziet zitten en enthousiast is. Langzamerhand krijg ik begrip voor de moeders die ik ‘verafschuw’ Ik snap die moeders stiekem wel. De moeders die zeggen dat Sinterklaas niet bestaat en gewoon heel rigorous opruimen als hun kind op school zit. Ik vraag me af of ik dat ook ooit ga doen, ik denk het niet. Dan toch maar liever eerst de ‘opruimelf’ proberen.
