Al sinds de jaren negentig ben ik een groot fan van de war-games die onder andere EA en andere uitgevers hebben uitgebracht. Met name de games die terug gaan in het verleden, zoals Medal of Honor Allied Assault. Sinds 1999 zijn er op die manier talloze goede, geweldige, maar ook mindere en zelfs waardeloze war-games uitgekomen.

Tot op heden speelde alles in WOII en werden later modernere versies uitgebracht en zelfs versies die zich steeds verder in de toekomst afspeelden. Met name dat laatste is niet mijn koekje. Ik hou meer van realisme en vooral als het waargebeurde momenten naspeelt is het niveau van realisme erg hoog. Toen ik dan ook hoorde dat er dit jaar een nieuwe war-game uit zou komen die zich in WOI af moest gaan spelen, was het meteen duidelijk: die game moest ik hebben.

Inmiddels is ie uit en heb ik 'm op de dag van de release ontvangen. Lang hoef ik er niet over na te denken om m'n mening te vormen. Het is een fantastische game, met geweldige graphics, maar belangrijker nog; je leert er ook nog iets van! Op school hebben we best veel tijd besteed aan WOI, maar doordat op TV en in de media, maar ook in publicaties vooral WOII veel aandacht krijgt, zijn de meeste gebeurtenissen van WOI in Nederland toch minder belangrijk. Zowel de campaign modus als de online modus spelen zich af op locaties die enorm belangrijk zijn geweest voor het verloop van de oorlog.

Een van de mooiste eerste scenes in de game, vond ik de scene die zich afspeelde in West Europa (Noord Italië), waar de soldaten die later bekend werden als "Gli Arditi" een cruciale rol hebben gespeeld. Ze hadden ook een stoer motto, welke je hieronder ziet vergezeld van een video uit de betreffende scene in de game.

„O la vittoria, o tutti accoppati!“

De victorie of allen vermoord - het motto van de Italiaanse Arditi