Al vanaf de voorverkiezingen heb ik gezegd dat Donald Trump de nieuwe president van de Verenigde Staten zou worden. Niet omdat ik dat hoopte, niet omdat ik daar zelf enig belang bij heb, maar omdat ik op het Internet signalen opving die erop wezen dat hij de beste kansen had.

In de weken voorafgaand aan de verkiezingsdag en met name in de laatste week zag ik met stijgende verbazing de verslaggeving in de media.

In die verslaggeving leek het er namelijk op, dat Trump geen enkele kans maakte om te winnen. Iets wat ik op geen enkele manier kon rijmen met de informatie die uit "Het Internet" te filteren viel.

Mijn argwaan ten aanzien van de media werd overigens met name na het eerste debat tussen Clinton en Trump gewekt. De ochtend na dat debat hoorde ik namelijk op het RTL Ontbijtnieuws, dat Clinton dik gewonnen had, want CNN had dit onderzocht. Uit nieuwsgierigheid besloot ik op kantoor de online Polls af te gaan. Al zoekend stuitte ik op de opname van CNN, waarin ze de enquete toelichten waaruit opgemaakt was, dat Clinton gewonnen had. Wat ze echter bij alle Nederlandse nieuwszenders niet vertelden, was hoe CNN dit onderzoek had gedaan. De doelgroep was namelijk overwegend Democratisch en minder Republikeins. Hoe geloofwaardig is het nieuws als ze deze belangrijke informatie weglaten?

De originele beelden die CNN uitzond:

 

 

Hoe meer ik de verkiezingen begon te volgen, hoe meer ik me verbaasde over de vooringenomenheid waarmee heel Nederland probeerde om ons op de hand van Hillary Clinton te krijgen. En dit terwijl ikzelf juist het gevoel had, dat zij een behoorlijke bijdrage heeft geleverd aan het destabiliseren van het Midden Oosten en Noord Afrika. Iets waar ze nog trots op lijkt te zijn ook getuige haar opgelaten strijdvaardige opmerkingen erover:

 

 

„We came, we saw, he died!“

Hillary Clinton over Amerika's rol en die van haar als Buitenland minister bij de dood van Moamar al-Qadhafi

 

 

De reden dat iedereen zo fel anti-trump was, is natuurlijk wel duidelijk. Hij heeft zich in de voorverkiezingen niet bepaald geliefd gemaakt met zijn uitspraken over Mexicanen, de "Mexicaanse muur" en het buitenhouden van moslims. Toch vind ik de aandacht die daarvoor was buitensporig, aangezien het voor een deel ook verkiezingsretoriek is. Je moet als outsider toch iets doen om media aandacht te krijgen. De buzz rondom deze uitspraken stond echter haaks op de oorverdovende stilte rondom de emails van voormalig minister Clinton en de vermeende praktijken van corruptie. Nu is de corruptie nog niet bewezen, maar de manier waarom Clinton met emails was omgegaan gedurende haar loopbaan als minister, vind ik persoonlijk dusdanig amateuristisch en ernstig, dat ik vind dat dit al meteen had moeten leiden tot een diskwalificatie voor het ambt van president. Misschien had dan overigens Bernie Sanders nog een kans gehad tegen Trump. Wellicht had ie zelfs nog wel een grote kans gehad om te winnen dan Clinton.

Later in de campagne volgden voor Trump ook nog aantijgingen van aanranding en vrouwonvriendelijke uitspraken. Hij had zich nogal vrouw onvriendelijk uitgelaten in een persoonlijk gesprek met een interviewer. Iets waar geen enkele man zich ooit aan schuldig zal hebben gemaakt, behalve Trump natuurlijk. Niet veel later volgenden ook aanklachten van aanranding en meer van die strekking. Erg geloofwaardig zoveel jaar na dato.

Tot overmaat van ramp zou hij ook nog een antisemiet zijn. Zijn dochter, die getrouwd is met een Joodse man, vertelt in onderstaande speech waarom Trump juist door vrouwen geliefd zou moeten zijn. Daarnaast is haar huwelijk genoeg bewijs dat Trump geen antisemiet is.

 

 

Ben ik dan heel erg blij met Donald Trump als president? Niet speciaal. Ik ken de beste man niet, maar de rest van de wereld ook niet. En ik ga mensen ook niet beoordelen op de oneliners die ze geuit hebben. De tijd zal leren of Trump de juiste keuze is. Waar ik wel blij mee ben is dat Clinton geen president is geworden. Haar houding richting het Rusland van Vladimir Putin is dusdanig, dat ik sterk vreesde voor een Derde Wereldoorlog. Iets wat met Trump naar mijn idee minder waarschijnlijk is, aangezien hij in alle interviews over dit onderwerp uitspraken heeft gedaan, die een toenadering tot Rusland aannemelijker maken.

Tot slot houd ik maar vast aan deze video die laat zien hoe Trump zich sinds 1980 heeft uitgesproken over de staat van America en zijn ambities ten aanzien van het presidentschap. Voldoende hoopgevend wat mij betreft: